As ons vorm, is dit uit die volmaakte stofstorm. Met die weer gaan lê, het stof weer die laaste sê. Van stof, tot stof... ons blyk in sirkels te leef - siklies. ‘n Kil winter hou die verskuilde belofte van somer in, die grou donker van die klein ure van die nag, die sekerheid dat ons sirkel om die aarde se as, ons weer die kleure van dagbreek sal laat sien. Die Oujaar se middernag-uurslag, nog eenkeer om die son ...
Seemanne is ewe gewikkel in ’n spel van ewige siklusse – die ewige eb en vloed van die see, die sonsopkoms wat oor eindelose water breek, en die maan wat dan die getye aanhits. Elke begin hoop op veilige hawens en eindig met die belofte van huis toe gaan. Seemanne weet beter as die meeste dat die siklusse van die lewe, soos die see, nooit stilstaan nie.
Waar hul op die horison verby ‘n veraf strand seil waar nuwejaarsvure brand en vuurwerke die hemel helder inkleur, is dit meestal met ‘n diep versugting vir huis, vir die waarvoor hulle lief is ... By CSO, hoor ons elke dag hierdie stories - dikwels stories wat ewe ekstreem as die storms en stiltes van die see is. Ongekende eensaamheid en verlange, depressie en angs, oorloë, seerowers, gebroke families – ‘n seemanslewe.
Hoe naïef sal ons wees om te dink dat die oujaarsklok alles sou kom verander, sou skoonwas? Maar, daar is tog iets in die nuut van dié nuwe jaar. Dit bring tog hoop dat dinge in hierdie siklus beter sal wees. In ons geval, beter omdat ons na die Kind van die Krip se geboorte weer die pad na die Kruis begin stap. En in die siklus van Krip-na-Kruis, is daar ‘n lewende hoop dat dinge wel beter sal wees, is daar die moontlikheid dat ons na hierdie omwenteling om die son sal kan terugkyk en sê, ‘dit was goed!’
In hierdie jaar, sal ons net soos dekades voor dit, met u donasie en gebede saam met seemanne op hul reise om die son gaan. Dit sal ons weer bemagtig om onverpoos aan te hou vertel van die Een wat ongebind aan siklusse en sirkels en tyd en seisoene, altyd genadig is – van die Een waarin ons ‘n lewende hoop het!
Mag u ook in hierdie siklus daardie hoop en genade beleef. En, as dit donker raak, mag jy aanhou asemhaal, want ons weet nooit watter wonders die volgende gety gaan bring nie.
Please, sir, I want some more ??
Wie onthou die bekende woorde uit die klassieke boek, Oliver Twist van Charles Dickens (1838)? Die bekendste musiekblyspel van alle tye is sekerlik die 1968 weergawe van die boek. En dis hier waar die jonge Oliver se lewe onherroeplik verander, wanneer hy dit durf waag om vir mnr Bumble nog kos te vra! En mnr Bumble wat dan bulder: “Moooore? You want more?” Vir my as jong kind was dit vreeslik ontstellend en is ek nog steeds huiwerig om daarna te kyk.
Met die lees van die weeklikse stories uit die hawens uit, waar ons bedienaars reeds vir 80 jaar aan die voorpunt staan van die geestelike en fisiese versorging van seemanne en vroue wat ons hawens aandoen, het hierdie beeld skielik weer by my opgekom.
Hierdie manne en vroue waag hulle lewens elke dag om goedere uit ander dele van die wêreld na ons deurstoep te bring. Om die waarheid te sê, 90% van wêreld handel vind per skip plaas!
En weer is ek ontsteld. Wat gebeur as ‘n seeman vra: “Please sir, I want some more” en ons het nie ‘n Bybel om te gee nie want ons het nie genoeg fondse nie?
Die gedagte is net ondenkbaar! Maar die enigste persoon wat kan keer dat dit gebeur, is u. Of dit R100, R150, R200 is of enige ander bedrag, dit kan verseker dat daar altyd genoeg sal wees om seemanne te versorg.
U gereelde donasie sal dit moontlik maak om altyd hierdie vraag met ‘n besliste ‘Ja’ te kan antwoord!
Ons bankbesonderhede: Christelike Seemansorganisasie. ABSA. Tjek. 1520-230-234.
Soos daardie nag sal die hemelruim bo Bethlehem weer skitterend verlig wees. Helaas, anders. Die ster van daardie aand sou geduldig waghou oor die krip, ‘n padkaart wees om herders en wyses tot by die Kind te neem waaroor gesê is dat Hy Vredevors en Redder is.
Hierdie keer, is die lig bo Israel kwalitatief anders. ‘n Helder en dramatiese ligvertoning wat die donker hemel op 'n skouspelagtige manier met vuurstrepe verlig voordat dit die horison vir ‘n kort oomblik in ‘n sagte gloed van oranje inkleur, voorspel onheil – tragedie, vrees, angs,lewensverlies ... die ergste erg.
Die engelekore blyk uitgedoof te wees deur die gerammel en geraas van die grofgeskut wat oor die aarde dreun. ‘Vrede op aarde ..’ het hulle daardie nag gesing; maar ons mense het daardie vrede verdring.
Ander week vertel ‘n verslae seeman op ‘n skip in Gqeberha van die intense vrees wat gepaardgaan met ‘deur die Rooisee navigeer’. ‘n Ander stort sy hart uit oor die steeds woedende oorlog in Oekraïne waarby Noord-Korea ook nou skielik betrokke is en hoe dit hom en sy gesin raak. Hoe het ons nie maar almal slawe geword van die makro-politiese bestel nie! Hoe het die weemoed van die bomme en totale chaos om ons, ons nie mismoedig en uitgelewer laat voel nie!
En daarom, een keer ‘n jaar, staan ons stil by die Kind van die Krip – as teenvoeter vir die narratief dat alles verlore is. Soos ons elke dag van hierdie jaar, elke seeman in ons hawe ontvang het met die liefde van die Man van die Kruis, sal ons die Kerstyd elke seeman herinner aan die Kind van die Krip - aan engelekore wat ‘n alternatief voorstel ‘Vrede op aarde ...’!
Elkeen wat in die kloue van vrees vasgevang is, elkeen wat ons genoeg vertrou om hul stories te deel – of dit is oor ‘n seerower aanval, of hul huwelik wat in stukke lê, of die isolasie aan boord wat hulle in depressie gedompel het, ons sal daar wees om hulle die versekering te gee dat Die Kind gekom het om die narratief te verander.
Die mense van die see word disproporsioneel blootgestel aan die ergernisse van die lewe. Of dit oorlog is en of dit geestesgesondheid of verhoudings is – seemanwees is ontsettend kompleks. U kan ons hande sterk maak om te verseker dat elkeen wat ons hawens besoek in hierdie Kerstyd, beleef dat die Kind van die Krip ‘n ander narratief daar kom stel het. Een van vrede op aarde – nie net op ‘n makro-politiese vlak nie, maar ook op ‘n diep persoonlike een. Wil u dit nie asseblief biddend oorweeg om hierdie Kersfees die CSO se werk finansieel te ondersteun nie?
En dan ook dit: Mag u in hierdie Kerstyd op ‘n diep persoonlike manier beleef dat die Christuskind ook vir u vrede gebring het.
NS. Ons bankbesonderhede: Christelike Seemansorganisasie. ABSA. Tjek. 630509. Rekno: 1520-230-226.
In die klein ure van die oggend skrik hy in die greep van 'n onsigbare monster wakker. Sy asem blaas vlak en vinnig, en sy gedagtes tol in chaotiese sirkels. Skielik is elke geluid, elke skaduwee en elke gedagte 'n doodse bedreiging. Vir hom is dit 'n teken dat iets verskrikliks op die punt staan om met iemand naby hom te gebeur!
Die druk in sy kop is ondraaglik, soos 'n swaar storm wat opbou - maar net nooit breek nie. Hy voel absoluut gevange. In die skermutseling is elke oomblik 'n geveg om beheer - beheer oor sy gedagtes, sy asem, syhart en sy lyf. Angs is geslepe en slinks.
Tog, na wat voel soos 'n ewigheid vind hy wel die reëlmaat van sy hartklop en asem. Later, as hy vir sy dagtaak op die brug van die skip aanmeld, lê die nag se gebeure steeds vlak. Vir die dae wat volg voordat hulle in Coega vasmeer is hy heeltyds bewus van die tentakels van sy angstigheid wat hardnekkig soos 'n seekat om sy gemoed klou.
In dié dae leef hy die stryd alleen soos 'n drenkeling tussen 'n duisend mense. Hy het nie die moed om dit met 'n mede-bemanningslid te deel nie. Hy vrees dat erkenning van sy stryd tot viktimisering en uiteindelik tot nadeel van enige bevordering sal lei.
In Coegahawe, op 'n Donderdagmiddag, klim Danie op die houerskip, en sonder dat hy of die offisier dit weet, het God reeds 'n afspraak tussen die twee gemaak. Wat met eerste-sien oppervlakkige geselsies begin, verdiep vinnig tot soveel meer.
Vir die eerste keer kan die offisier sonder vrees vir viktimisasie of stigma, vir iemand vertel van die monster in die donker. Danie luister met groot versigtigheid en met God se krag, begin die Heilige Gees die seekat se tentakel stelselmatig loswikkel. Dit gee die seeman 'n kans om asem te haal. Asem bring nuwe perspektief.
Later, met die uitstap kan die emosioneleseeman nie ophou dankie sê dat Danie bereid was om te luister nie. Dit wat Danie kon bied was nie 'n kitsoplossing nie. Dis nie 'n vinnige regmaker wat die monsters in die donker met 'n vingerklap lewenslank sal grendel nie. Maar, die liefde en hoop van die Man van die Kruis, bring nuwe perspektief. Dit laat 'n drenkeling toe om vir 'n oomblik op te kom vir asem. In daardie eerste teug nadat als om jou stil en donker was, is daar die moontlikheid van oorlewing. Om die pad aan te hou stap is daardie eerste weer-asemhaal lewensbepalend.
Die werk van die CSO is presies dit: Om seelui, wat weke of maande ver van huis af is, geestelike ondersteuning en 'n veilige ruimte te bied om hul vrese en bekommernisse te deel. Asseblief, u kan met 'n finansiële bydra help om ons hande sterk te maak sodat ons kan help as 'n seeman moet opkom vir asem.