Ons is die Here baie dankbaar dat baie van u positief gereageer het op ons pleidooi rondom die teken van debietorders, die skep van herhalende betalings op u bank profiel en gewone EFT’s. Veral as ons in gedagte hou dat ons met meer as die helfte van ons donateurs kontak verloor het agv die posstelsel wat in duie gestort het. Dit help geweldig baie om te verseker ons bedienaars is versorg en dat hulle al die middele het wat hulle benodig. 

As u nog wonder oor u donasie, lees ons nuutste verhaal - vars uit die hawe en sien watter verskil u donasie maak! 

Die lewe van 'n seeman, is 'n lewe van wag, verduidelik Mavin. Jy wag die dae verby om huistoe te kan gaan; jy wag op toestemming om die hawe in te kom; jy wag vir 'n permit sodat jy vir 'n uur of twee jou voete op moeder aarde langs die skip kan sit; jy wag om jou dogtertjie weer te kan koester en vashou na jy haar vir nege maande nie kon sien nie of wag vir 'n oproep van jou vrou terwyl jou skip momenteel opvangs het terwyl dit op anker lê.  En somtyds, somtyds wag jy ook vir God.

Onwetend dat hierdie die preteks is, kom Danie na die enorme blou-en-wit karskip aangery. Deur die voorruit is al die tekens van 'n skip wat oppad hawe-uit is, duidelik. Kanse dat die Kaptein toestemming sal gee vir 'n skeepsbesoek so kort voor vertrek is soos om te verwag dat 'n kameel deur die oog van 'n naald sal pas. Ter laaste oomblik besluit hy om tog die kar se neus in 'n parkering te druk, en die trappies na bo op te draf.  Bo gekom, word sy vermoede bevestig.  Binne negentig minute sal die skip fort wees. Die seeman by toegangsbeheer is skepties oor sy kanse om aan boord te kan gaan en is ewe verras as die Kaptein uit Oekraine se stem oor die radio kraak en verklaar dat Danie 'n blitsbesoek kan bring.  Die radio kraak 'n tweede keer, die slag om almal aan boord te vergewis van die besoeker van 'the mission’. 

Dit het skaars gebeur of 'n man kom haastig aangedraf.  'Mavin’ stel hy homself voor.  Die lewe van 'n seeman, is 'n lewe van wag, verduidelik hy.  Met 'n groot glimlag, asof hy enige oomblik sy arms om Danie gaan gooi, verduidelik Mavin dat hy op Danie se besoek gewag het.  Mavin se storie is merkwaardig.  Jare terug, is hy deur 'n reuse krisis, maar soos Mavin verduidelik, is sy storie nie die reuse krisis nie, maar eerder hoe God voorsien het en hom daardeur kon help.  Daarna het hy 'n belofte gemaak dat hy op elke skip waarop hy werk, sy mede-bemanning sal herriner aan God se trou.  Op hierdie skip, kon hy 'n Bybelstudie-groep begin wat nou sewe man sterk staan.  Hy is die enigste een met 'n Bybel en vir amper vier maande sluit hulle elke Bybelstudie af met 'n gebed: “Asseblief Here, stuur asseblief vir ons Bybels na hierdie skip toe. Amen.”  Mavin se versoek is eenvoudig:  As Danie dalk vir hom net nog een Bybel het ...

Nou is dit 'n wedloop teen tyd.  Die 90-minute is nou 70.  Uit sy knapsak haal Danie onmiddellik twee Engelse, en twee Tagalog Bybels.  Mavin is oorstelp.  Hulle gebede is verhoor!  Maar, Danie kan beter doen as dit. In 'n oomblik is Danie skip af, in die kar, haastig oppad na sy kantoor.  Daar vul hy voorrade aan, sluit die deur, draf kar toe en herhaal die proses agterstevoor.  Met minute oor, kom Danie weer by die skip se toegangsbeheer uit.  Daar staan nou 'n Bybelstudie groep wat sewe sterk is.  Uit sy knapsak kan hy nou vir die met leë hande ook elk 'n Bybel gee.  Die oomblik is heilig.  Dis 'n verhoorde gebed.  Dis 'n antwoord op die wag...

Hulle dankies en reuse glimlagte is vir elke domateur se bydrae.  Elke donasie bring die Evangelie elke dag na hulle wat biddend daarop wag. 

Die wa is nog nie deur die drif nie. Maar ons vorder! As u dit nog nie oorweeg het nie - kliek hier om die debietordervorm af te laai. Vul asb in en epos terug na Hierdie e-posadres word van Spambotte beskerm. Jy moet JavaScript ontsper om dit te lees.. 

Ons bankbesonderhede is: Christelike Seemansorganisasie. ABSA. Tjek. 1520-230-226. Gebruik u donateurskode as verwysing. 

Ons bly biddend vir mekaar. 

Hy's 'n weeskind van hierdie wêreld, een van die vergetenes.  Sy skip word vanoggend geskuif na 'n verwaarloosde deel van die hawe waar dit verder sal verroes.  Daarin het hy geen sê nie.  Dis die ding van vergete wees – jou stem word weggewaai in die wind. 

Vir hulle in die hawe is die skuif waarskynlik 'n saak van, uit die oog, uit die hart.  Die skip, wat reeds maande in Durban 'n kopseer is, se bemanning is net een Indiër man sterk.  Aan boord is daar geen kos, geen water, badkamer geriewe of elektrisiteit nie.  Dit is dikwels so met die vergetenes ...

Net laas week ontmoet Chris met die wie's-wie's van die hawe. Die ringkoppe belowe entoesiasties blink dinge, maar as Chris die man se saak weer kom bepleit, loop hy hom vas in dolleeg mooiweer-praatjies. Skielik is almal te besig om sy oproepe te beantwoord en verdwyn sy eposse in 'n donker gat in die kuberruim.  Dis dikwels so met die vergetenes – dat hulle wat die mag het om dinge te verander, belangriker dinge het om te doen. 

Dan en wan, daag die agent van die skip met 'n paar skamele kosvoorrade op.  Dis tipies te min, en daar is geen aanduiding hoe lank dit moet hou of wanneer die 'barmhartige' eienaar weer 'n aalmoes sal stuur nie. Chris is ook daar toe die agent die laaste keer haar opwagting maak.  Dié verklaar trots dat die eienaar van die skip R800 vir kos beskikbaar gemaak het.  Sy pak die kos uit haar kar op die kaai.  Chris skat dat dit hoogstens R300 se kos is, en dat die agent se kommissie vir haar moeite 'n stewige R500 is. Dis dikwels so met die vergetenes – dat hul ook uit die bietjie wat hulle het geswendel word.

Daar is geen 'gangway' tussen skip en kaai nie, slegs 'n mankoliekige tou wat jou toelaat om, as jy jou lewe sou wou waag, tussen skip en kaai te beweeg.  Met die agent se 'goeie daad' gedoen, is sy fort, en daarom sit Chris hand by om die karige voorraad kos aan 'n tou vas te bind sodat die seeman dit dan na die dek kan hys.  Dis nou al maande, en dit sal nog maande wees ... En daagliks, as daar niemand is om voort te veg nie, word 'n vergetene so bietjie meer vergeet.  Daarom is Chris daar.  Om almal aan te hou herinner en die seeman 'n stem te gee, om kos en water te gee as die aalmoese van die agent opdroog, en die seeman 'n kans te gee om 'n oproep huis toe te maak.  Dit sal Chris elke dag doen, tot die dag wat dit nie meer nodig is nie. 

Dis wat ons by CSO doen.  Ons is, waar ons kan, die stem van die vergetenes.  Maar, meer as dit, is ons ook daar om die vergetenes te herinner aan die Evangelie en 'n God wat elkeen sien, en nooit vergeet nie.  Wanneer u 'n donasie maak, sal ons kan aanhou om die vergetenes wat ons pad kruis te versorg in dié Naam bo alle name. 

Om 'n maandelikse donasie deur middel van debietorder te gee, kliek hier om die debietordervorm af te laai. Stuur die voltooide vorm terug aan Hierdie e-posadres word van Spambotte beskerm. Jy moet JavaScript ontsper om dit te lees..

Kliek hier vir die verskillende maniere wat u kan gebruik om ons te ondersteun.

Dankie vir die geleentheid om kontak te maak. Ons waardeer u tyd. Aangesien dit al hoe moeiliker word om met ons donateurs via die poskantoor in verbinding te tree, probeer ons, ons bes om op ander maniere met u te skakel, wat e-pos, sms en sosiale media insluit.

Neem asseblief 'n oomblik om ons pleidooi te lees.

Ons is almal besig in hierdie malle gejaag van die lewe en kom nie altyd uit by dinge wat ons graag wil doen of ondersteun nie. Ons het dit nou al by 'n hele paar donateurs gehoor. 

Om dit vir u makliker te maak: Wil u dit nie asseblief oorweeg om 'n debietorder te teken nie? Ons doen AL die administrasie by ons kantoor en kan enige verandering met 'n epos of Whatsapp of telefoniese oproep van u af aanbring. Die opsies van maandeliks, kwartaalliks, elke ses maande of jaarliks is tot u beskikking. U kan ook enige dag van die maand kies. 

Die groot voordeel is, u hoef glad nie bank toe te gaan daarvoor nie!

Oorweeg dit asseblief biddend. Kliek hier om die debietordervorm af te laai. Vul in en stuur aan ons terug en ons doen die res! Die eposadres is Hierdie e-posadres word van Spambotte beskerm. Jy moet JavaScript ontsper om dit te lees.

'n Groot dankie vanaf elke seeman wat ons mee in aanraking kom. 

NS. Indien u reeds op 'n gereelde basis gee - baie dankie. Ons het baie waardering en ons weet u besef die belangrikheid daarvan!

Die TRINAD ADENDORFF lê op hok in Gqeberha.  Op hok in die dok, as mens dan nou wil woordspeletjies speel ... Maar, dis alles behalwe dit.  Hier aan die kant, op land, het lewe so amper, nog nie heel stamper, maar amper, genormaliseer.  Ons eet weer in restaurante, stap in strate, almal uit hul gate.  

Maar op see, is hok steeds hok.  Jou enigste plesier, die repertoire van die kok. Maar dis g’n die kok wat jou aanvanklik na die seemanwees sou lok - eerder grandiose beloftes oor die wêreld sien, terwyl jy kluise vol geld verdien.  Vir ander was daar nie veel van 'n keuse: Vir hulle is oorlewing die enigste leuse.

Vandag besoek Danie die TRINAD.  Op dek is daar 'n seeman, so amper-amper 'n bekende.  Ook 'n Suid-Afrikaner - moeg, uitgeput, effe oorweldig deur die wêreld se ellende.  As hy maar net weer vir Afrika onder sy voetsole kon voel, maar nou’s hy op hok.  Op hok in die dok. Want, grond is maar 'n spieëlbeeld, 'n emosionele herinnering aan jou inperking.  Hy vertel van hoe hy aandoen in Durban.  Hoe sy familie desperaat kom en van agter 'n grensdraad met hom probeer oogkontak maak.  Net vir 'n split oomblik wil hul die bewys sien dat hul seun nog regtig lewe.  Maar, dis tevergeefs.  En dit torring en karring aan sy wees.

Daarom vandag die ellende, nou al 'n elke dag 'n ou bekende.  Maar, Danie is daar - die bekendheid van sy eie taal praat vir die seeman 'n onverwagse seëning. En in hul gesprek, ook 'n herinnering aan die Groot Digter – die een wat teenwoordig is in die eb en vloed van die see se dreuning.           

En daarin vind hy 'n stukkie rus, 'n teenvoeter teen die groot gemis.  Saam kan hulle bid:

Die Here is my herder,
Ek kom niks kort nie,
Hy lei my na waters waar daar rus is ...

En net daar, daar in die hok in die dok, vind die seeman vir 'n oomblik rus in Hom wat rus en vrede kan gee wat alle verstand te bowe gaan.

Dis ons donateurs wat die jonkman Suid-Afrikaner vir 'n oomblik na die groen weivelde kon lei, en daarvoor is ons en hy, so dankbaar bly.