As ons vorm, is dit uit die volmaakte stofstorm.  Met die weer gaan lê, het stof weer die laaste sê.  Van stof, tot stof... ons blyk in sirkels te leef - siklies. ‘n Kil winter hou die verskuilde belofte van somer in, die grou donker van die klein ure van die nag, die sekerheid dat ons sirkel om die aarde se as, ons weer die kleure van dagbreek sal laat sien.  Die Oujaar se middernag-uurslag, nog eenkeer om die son ...  

 Seemanne is ewe gewikkel in ’n spel van ewige siklusse – die ewige eb en vloed van die see, die sonsopkoms wat oor eindelose water breek, en die maan wat dan die getye aanhits. Elke begin hoop op veilige hawens en eindig met die belofte van huis toe gaan.  Seemanne weet beter as die meeste dat die siklusse van die lewe, soos die see, nooit stilstaan nie. 

 Waar hul op die horison verby ‘n veraf strand seil waar nuwejaarsvure brand en vuurwerke die hemel helder inkleur, is dit meestal met ‘n diep versugting vir huis, vir die waarvoor hulle lief is ... By CSO, hoor ons elke dag hierdie stories -  dikwels stories wat ewe ekstreem as die storms en stiltes van die see is.  Ongekende eensaamheid en verlange, depressie en angs, oorloë, seerowers, gebroke families – ‘n seemanslewe.  

Hoe naïef sal ons wees om te dink dat die oujaarsklok alles sou kom verander, sou skoonwas?  Maar, daar is tog iets in die nuut van dié nuwe jaar.  Dit bring tog hoop dat dinge in hierdie siklus beter sal wees.  In ons geval, beter omdat ons na die Kind van die Krip se geboorte weer die pad na die Kruis begin stap.  En in die siklus van Krip-na-Kruis, is daar ‘n lewende hoop dat dinge wel beter sal wees, is daar die moontlikheid dat ons na hierdie omwenteling om die son sal kan terugkyk en sê, ‘dit was goed!’ 

In hierdie jaar, sal ons net soos dekades voor dit, met u donasie en gebede saam met seemanne op hul reise om die son gaan.  Dit sal ons weer bemagtig om onverpoos aan te hou vertel van die Een wat ongebind aan siklusse en sirkels en tyd en seisoene, altyd genadig is – van die Een waarin ons ‘n lewende hoop het!

Mag u ook in hierdie siklus daardie hoop en genade beleef.  En, as dit donker raak, mag jy aanhou asemhaal, want ons weet nooit watter wonders die volgende gety gaan bring nie.