Daar is kinkel na kinkel in die PSD se storie.  CSO se paaie is nou amper ‘n halwe dekade met die mankoliekige skedonk wat in Durban vasgemeer is, vervleg.  Die omstandighede aan boord is onmenslik haglik.  Twee Indiese seemanne, Mahesh* en Arjun*, probeer op die stadium oorleef op 'n skip sonder basiese lewensmiddele soos elektrisiteit en water. ‘n Sporadiese aalmoes van die eienaar, skiet ver tekort, en barmhartigheid hou hul nou aan die lewe. Hulle is nie die eerste seemanne aan boord nie. 

 Keer op keer, kom ‘n hoopvolle nuwe gesig met groot drome uit Indië of Pakistan op die kaai aan, net om uit te vind dat hul bedrieg is en dat hul nou gevangene is.  Gevangene, want huis toe gaan is nie ‘n opsie nie.  Hulle het niks, en dus geen ander keuse as om te bly nie.  Lank en uitgerekte regsprosesse, gedryf deur organisasies soos CSO, raak eindelik hul enigste lewenslyn om uit ballingskap te ontsnap.  Keer op keer kom vertel die nuwe gesigte dat hul agente tot U$4000 betaal het vir ‘n werk op ‘n skip.  Dis bloedgeld – mense-handel!  Die geld sou hul êrens moes leen, met die gedagte om dit terug te betaal as hul eers op die skip is. In sommige gevalle word lenings teen hul ouers se lappie grond gemaak.  Dit is ‘n lening wat die vermoë het om ‘n familie te ontwortel en te verwoes. ’n Hele familie se hoop en drome word in ‘n seeman gesetel as hulle alles wat hulle het waag vir ‘n beter toekoms.

Laas week was Chris weer by die skip.  Mahesh en Arjun is weg. Hul selfoon-laaiers is agter gelaat by die sekuriteitshek, en die sekuriteitspersoneel, waarmee Chris nou al op voornaam basis is, rapporteer dat hul reeds vir ‘n paar dae skoonveld is.  Nou is Chris speurder. Eindelik, kan hy met ‘n vorige bemanningslid kontak maak.  Dié rapporteer dat die twee in die tronk is. 

Chris se soektog begin by Durban sentrale polisiestasie.  Blykbaar was een van die mans daar, maar is weg vir ‘n hofverskyning. Hy volg die broodkrummels en soek nou by die Westville gevangenis.  Uiteindelik kry hy hulle in die tronk in Umzinto, waar een reeds tot ‘n jaar gevangenis gevonnis is. Dit het te doen met hulle immigrasie papiere.  Die hofsaak vir die tweede seeman word uitgestel sodat 'n tolk verkry kan word. Hy staan verslae en ontnugterd in die hof.  Hoe het dinge dan tot dit gekom?  Chris hoop dat hy net gedeporteer sal word, maar vrees vir 'n soortgelyke lot as sy vriend.

Intussen is Chris al wat hulle het hier in Suid Afrika.  Net soos wat CSO al vir jare sorg vir elk van die seemanne wat genadeloos uitgebuit word, sal Chris ook met hierdie twee manne ‘n pad aanhou stap.  Hy sal alles in sy vermoë doen om hul agter tralies uit te kry, en hul sonder voorwaardes aanhou ondersteun, met die liefde en hoop wat ons leer by die Man van die Kruis. 

Jou bydrae is vir Mahesh en Arjun ‘n lewenslyn.  Moenie die waarde daarvan onderskat nie.  Ontsettend dankie dat jy ons hande sterk maak om na hulle wat blyk die minste van die minste is, om te sien.

  EFT Christelike Seemansorganisasie. ABSA Bank. Tjek. 1520-230-226.